Viyana'ya gelince çok sevdiğim arkadaşlarım ve kuzencimden aynı tepkiyi aldım: 'Seni çok özledim. Çok alışmışım sana.'
Ahh bi bilseniz asıl benim size ne kadar çok alıştığımı ! Küçücük bi dünya yaratmışım İstanbul'da kendime de haberim olmamış hiç. Bilseydim belki daha önceden tedbirimi alıp kendimi hazırlardım Viyana'ya.. Ulusal Irmak'ın Viyana'daki 5ci yılı festivalleri düzenlenicek, bense hala üzülüyorum gelirken. Hele bu seferki acı koydu be. İlk gelişim kadar olmasa da ikinci gelişim kadar acı koydu.( Acı oran 2 / 5 )
Bi şehire alışmak ,bağlanmak kötüymüş azizim. Bi ben değilim tabi bu şehirde bi parçasını bırakan, çook duydum dayanamayıp yıllar sonra geri dönen, bir kere gelip bi daha kopamayan.. Benimki de o hesap olucak sanırım. ( Bi Nihan'ı anlayamadım bu konuda, nası seve seve bırakıp gidiyor şu şehri. Bana da bi parça verse o hevesten keşke.)
İşte İstanbul'da özlediğim küçük ayrıntılar : İşten 5'te çıkıp ( övünmek gibi olmasın, aman ha kimsecikler çatlamasın ,patlamasın ) Metrocity'de ve Kanyon'da biraz gezinmeyi, eve dönüş yolunda akşam ne yemek yapacağımı düşünmeyi, eve gidip Ufuk gelene kadar ortalığı (kısmen) toplayıp yemeği hazırlamayı, Ufuk gelince bana sorduğu gündelik soruları, yorgun gelmesine rağmen her zaman güler yüzlü cici bi kuzen olmasını, akşamlarımı onunla sohbet ederek , film izleyerek, puzzle yaparak geçirmeyi, Sevda bugün bizde kalıcak mı diye hergün umutla sormayı ve bazen olumlu cevap almayı, Ufuk'un hafta sonu gelen arkadaşlarını ve onlarla oynanan oyunları ( her zaman yenmemin bu özlemde payının büyük olduğunu düşünüyorum!) , Memo'yu sürekli arayıp sıkıştırmamı ( misal: nasılsın, nasıldın, o iş nooldu, peki bu iş nooldu, onu yapcam demiştin sonuç nooldu, bunu da yaptın mı, dün naaptın, bugün naapcaksın, yarın naapcaksın), onunsa hep yatak döşek yatmasını :), Nişantaşı'nı!! (kalbimde taht kurdu bu semt), hadi Bebek üzülme seni de, her sabah koşa koşa gittiğim işimi ( reklam vermiyim şimdi ,) şirketteki asık surat Demet'i , cici Annette'i, kokoş Ayça'yı, politik Rozi'yi , ayarsız finans departmanını, korkulu rüyam Tero ve Pietari'yi (allah onlarla konuşmayı nasip etmedi ,aminnn ), IT gülü Cem'i ve gündüzlerimin sultanı sevgili patronum Başak'ı !
Kendi adıma konuşacak olursam - bu arada ben yatak döşek yatmıyorum bi kerem !!! - ben hakkat çok alışmıştım sana,beni sorgu-suale çekmelerin tam tersine müthiş ilham veriyodu.
YanıtlaSilAma Viyana konusunda ben de Niho' ya katılıyorum, ve seni anlamakta da güçlük çekiyorum.
Sen yine de bu haftasonu tura gelenlere bana yaptığını yapma :), bari o garipler birkaç birşey görsünler, ööle önünden geçirip "işte bu da opera binası, nasıl bir binaysa" falan deme, ya da "bu hundertwasserhaus için de muhteşem diyorlar ya, nesi muhteşem, çöpleri toplamış adam, sonra da buna sanat diyorlar" falan deme, olur mu :)